Kielce
PSD Kielce
Wdniu 05.10.2019r. został wybrany Zarząd w Kielcach w składzie:
- Wiceprezes Grażyna Matuszewska
- Skarbnik Janina Wojda
- Sekretarz Ewa Makuch
- Członek Elżbieta Durajczyk
Adres siedziby to: 25-734 Kielce, ul. Artwińskiego 3A lokal 10
PRZEMYŚL 30.IX. – 03.X.201
Na zaproszenie pana prezesa Jana Zrajko w dniach od 30 września do 03 października 2017r. byliśmy na obchodach 10 – lecia powstania koła nr.15 w Przemyślu. Na w/w uroczystości zostały zaproszone delegacje z różnych kół PSD w Polsce, między innymi: Kraków, Łódź, Opole, Kielce, Zielona Góra, Konin, Katowice, Rzeszów, oraz wszystkie koła z Przemyśla i ich członkowie. Gośćmi honorowymi byli członkowie zarządu głównego PSD w osobach: Pani prezes - Anna Śliwińska, honorowy prezes – Andrzej Bauman, v-ce prezes – Janusz Przytocki.
Dzień rozpoczęliśmy od zwiedzania Przemyśla z przewodnikiem zorganizowanym dla wszystkich zaproszonych gości przez gospodarzy. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od przejazdu na wzgórze Monte Casino z którego widać całą panoramę miasta Przemyśl, oraz piękny tern rekreacyjny dla mieszkańców Przemyśla. Potem przejechaliśmy do centrum miasta i obejrzeliśmy nowo wyremontowany dworzec kolejowy, oraz starówkę miasta w których są kościoły i cerkwie różnych wierzeń. Na rynku spotkaliśmy się z dzielnym wojakiem Szwejkiem z którym robiliśmy sobie zdjęcia, oraz z niedźwiedziem, który jest w herbie Przemyśla.
Główne uroczystości 10 – lecia powstania koła rozpoczęły się po godzinie 1400 w Miejskim Domu Kultury w Przemyślu, od części oficjalnej w której nasz prezes Jerzy Wojtasik złożył na ręce prezesa Jana Zrajko list gratulacyjny.
Po zakończeniu części oficjalnej na scenę wyszli artyści z opery katowickiej i wykonali bardzo ładny koncert. Po uroczystości wróciliśmy do hotelu. W następnym dniu pobudkę mieliśmy o godz. 500 śniadanie i wyjazd do Lwowa. Po przybyciu do Lwowa, zwiedzanie rozpoczęliśmy od opery Lwowskiej i przedstawienia na które spóźniliśmy się ze względu na dużą kolejkę na granicy. Z przewodnikiem zwiedziliśmy centrum Lwowa i przejechaliśmy na cmentarz Luczakowski, który został odrestaurowany. Potem wyjechaliśmy na nocleg do Truskawca. Następnego dnia zwiedzaliśmy Truskawiec z bazą sanatoryjno- rehabilitacyjną, oraz miasto z historią jego powstania. Opowiadał nam o tym ksiądz z pobliskiego kościoła, który jest Polakiem zamieszkałym w Truskawcu. Następnie pojechaliśmy do Drohobycza i tam zwiedzaliśmy to małe miasteczko z dużym zakładem karnym. Po południu wyjechaliśmy w drogę powrotną do Polski. Do Przemyśla dojechaliśmy na godzinę 2100, kolacja i nocleg. Dnia następnego po śniadaniu wykwaterowanie z hotelu i powrót do Kielc w godzinach popołudniowych.
Spotkanie edukacyjne
W dniu 04.02.2017r. r. odbyło się spotkanie edukacyjno – organizacyjne.
Gościem zaproszonym na nasze spotkanie była Pani Krystyna Brodecka – lekarz dermatolog.
Temat dzisiejszego wykładu to zagadnienia związane z wodą. Woda w życiu człowieka pełni następujące funkcje:
- jest idealnym rozpuszczalnikiem, dzięki czemu stanowi środowisko dla wszystkich procesów życiowych, które przebiegają w organizmie,
- jest niezbędna do procesów przemiany materii, bierze udział jako substrat lub katalizator,
- reguluje ciepłotę ciała, - usuwa z organizmu produkty toksyczne,
- zwilża błony śluzowe, gałkę oczną, zapewnia ruchomość stawów - pełni rolę środka transportu, rozprowadza składniki organiczne i nieorganiczne po całym organizmie,
- przez układ krwionośny przepływa w ciągu od 5 do 8 tysięcy litrów wody.
Regularne picie wody ma pozytywny wpływ na wiele dolegliwości, np. zaparcia, rozstroje żołądka, wzdęcia brzucha, bóle brzucha spowodowane często złą dietą (nieregularnymi posiłkami jedzonymi w pośpiechu i stresie, zbyt obfitymi i zanadto przyprawionymi). Badania przeprowadzone w 2006 roku przez dr Jodi Stookey z Oakland Research Institute potwierdziły, że regularne picie wody powoduje schudnięcie nawet 2 kg w ciągu roku! Nie jest to oszałamiająca ilość kilogramów, ale mały krok do poprawnych nawyków żywieniowych. Organizm ludzki wydala 2,5 litra wody dziennie wraz z potem, moczem, przez skórę, układ pokarmowy i płuca. By uzupełnić straty, należy przyjmować odpowiednią ilość wody, którą można ustalić na podstawie zależności: 1,5 litra + 0,05 litra na każdy kg masy ciała powyżej 20 kg.
Zalecane dzienne spożycie wody
Ilość wody, jaką powinniśmy spożywać każdego dnia zależy od:
· trybu życia danej osoby – np. sportowcy oraz osoby pracujące w wysokich temperaturach powinni wypijać nawet do 4-5 l w ciągu doby,
· warunków atmosferycznych – w czasie upałów należy zwiększyć jej ilości,
· choroby – szczególnie przy gorączce, biegunkach i wymiotach należy ją dostarczać.
W okresie letnim można przeprowadzić jednodniową dietę wodną, która oczyści organizm, doda lekkości i energii. Najczęściej polega na wypiciu 2-2,5 litra wody niegazowanej w ciągu dnia z ziołami lub herbatkami oczyszczającymi, które można dostać w sklepach ze zdrową żywnością lub aptekach. Zamiast wody ziołowej można pić ciepłą wodę z cytryną (połowa na szklankę) i miętą oraz 1 łyżką miodu na 0,5 litra wody do smaku. Przy spadku sił w ciągu dnia zalecane jest spożycie świeżego soku owocowo-warzywnego.
W dniu 03.12.2016r. roku w Kielcach odbyły się uroczyste obchody Światowego Dnia Walki z Cukrzycą zorganizowane przez Polskie Stowarzyszenie Diabetyków Oddział Wojewódzki w Kielcach.
foto B.Festerkiewicz
www.tmb.busko.pl/aktualnosci/uroczyste-obchody-dnia-walki-z-cukrzyca-w-kielcach
Spotkanie edukacyjne 1/10/2016
Co to jest nefropatia cukrzycowa i jakie są jej przyczyny?
Cukrzycowa choroba nerek (do niedawna jeszcze nefropatia cukrzycowa) to uszkodzenie nerek rozwijające się w wyniku przewlekłej hiperglikemii (zwiększonego stężenia glukozy we krwi u chorych na cukrzycę). Nefropatia należy do tzw. mikroangiopatycznych powikłań cukrzycy, podobnie jak retinopatia cukrzycowa.
Hiperglikemia, na drodze różnych mechanizmów, prowadzi do postępującej choroby nerek:
- zwiększa istotnie przepływ krwi przez kłębuszki nerkowe, co z czasem prowadzi do ich uszkodzenia
- jest przyczyną gromadzenia się w kłębuszkach i naczyniach krwionośnych nerek różnych substancji (np. sorbitolu), co zaburza ich budowę i czynność
- jest przyczyną wytwarzania wielu aktywnych substancji, które zaburzają czynność nefronów oraz wywołują ich zapalenie.
W wyniku tych zaburzeń dochodzi początkowo do zwiększenia przepuszczalności kłębuszków nerkowych dla białka (pojawia się białkomocz), a następnie do stwardnienia kłębuszków, włóknienia miąższu nerek i rozwoju ich niewydolności.
Nie u wszystkich chorych na cukrzycę dochodzi do rozwoju nefropatii, co wskazuje na istotny udział czynników genetycznych. Obecnie jednak nie można przewidzieć, u kogo wystąpi choroba. Uszkodzenie nerek jest procesem rozwijającym się w ciągu lat i cukrzycową chorobę nerek rozpoznaje się zwykle po kilku, kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu latach trwania cukrzycy.
Ważne
Postęp uszkodzenia nerek jest szybszy u osób ze źle leczoną cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym oraz spożywających dużo białka i soli.
Jak często występuje nefropatia cukrzycowa?
Nefropatia cukrzycowa występuje u 9—40% chorych na cukrzycę typu 1 i 3—50% osób z cukrzycą typu 2.
Jak się objawia nefropatia cukrzycowa?
Pojawienie się niewielkich ilości albuminy w moczu (mikroalbuminuria) jest pierwszym objawem cukrzycowego uszkodzenia nerek. Niestety pojawia się późno, bo dopiero w 3. stadium choroby. U wielu osób uszkodzenie nerek rozpoznaje się jednak jeszcze później, gdy występuje już duży białkomocz, często z objawami zespołu nerczycowego, a nawet dopiero wtedy, gdy wystąpią objawy niewydolności nerek.
Obecnie cukrzyca jest najczęstszą przyczyną przewlekłej choroby nerek.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
W razie wystąpienia objawów wskazujących na chorobę nerek (obrzęki, nadciśnienie) i/lub uzyskania nieprawidłowych wyników badania moczu i/lub stężenia kreatyniny, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
Jak lekarz ustala diagnozę?
Lekarz rozpoznaje cukrzycową chorobę nerek u chorego na cukrzycę typu 1 lub 2 po stwierdzeniu nieprawidłowej ilości albuminy w moczu, obecności objawów retinopatii cukrzycowej oraz wykluczeniu innych przyczyn uszkodzenia nerek.
Aby jak najwcześniej rozpoznać cukrzycową chorobę nerek, należy u wszystkich chorych na cukrzycę wykonywać raz w roku badania na obecność albuminy w moczu. U osób z cukrzycą typu 1 badania te należy rozpocząć po 5 latach od rozpoznania cukrzycy, natomiast w cukrzycy typu 2 należy je wykonać zaraz po jej rozpoznaniu i powtarzać raz na rok.
Stężenie albumin powinno się oznaczać w pierwszej rannej próbce moczu. Jeżeli wynik jest nieprawidłowy, to należy w okresie następnych 3—6 miesięcy wykonać jeszcze dwa badania. Nefropatię rozpoznaje się, gdy wyniki co najmniej 2 badań (na 3 wykonane) są nieprawidłowe.
Jakie są sposoby leczenia?
Cukrzycowa choroba nerek (nefropatia cukrzycowa) to przewlekła choroba spowodowana przez zaburzenia metaboliczne związane z cukrzycą. Dlatego najważniejsze jest leczenie przyczyny uszkodzenia nerek, czyli cukrzycy. Jak najlepsze wyrównanie glikemii (zbyt dużego stężenia glukozy we krwi) ma kluczowe znaczenie dla zahamowania lub zwolnienia postępu nefropatii, podobnie jak innych powikłań cukrzycy.
Gdy już doszło do uszkodzenia nerek, to oprócz możliwie najlepszego leczenia cukrzycy należy rozpocząć intensywne leczenie nefroprotekcyjne w celu zwolnienia postępu choroby. Zasady tego postępowania opisano w tekście dotyczącym przewlekłej choroby nerek.
Główne jego kierunki to:
- jak najlepsze wyrównanie metaboliczne cukrzycy
Gdy już dojdzie do niewydolności nerek, to ryzyko hipoglikemii jest większe i często konieczne jest zmniejszenie dawek leków przeciwcukrzycowych. Nie należy stosować metforminy, jeżeli stężenie kreatyniny w surowicy krwi wynosi >1,5 mg/dl u mężczyzn i >1,4 mg/dl u kobiet. - leczenie nadciśnienia tętniczego
Wartości ciśnienia krwi powinny wynosić <130/80 mm Hg, a u osób z dużym białkomoczem (>1 g na dobę) nawet mniejsze niż 125/75 mm Hg. W pierwszej kolejności stosuje się leki mające działanie nefroprotekcyjne, tj. inhibitory konwertazy angiotensyny oraz blokery receptora angiotensyny. Zwykle konieczne jest stosowanie więcej niż 1 leku zmniejszającego ciśnienie krwi. - leczenie hipercholesterolemii i innych zaburzeń lipidowych
Cele leczenia są takie same jak u osób z rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca. - zasady leczenia dietą, unikania substancji nefrotoksycznych oraz leczenia powikłań choroby nerek opisano w rozdziale dotyczącym przewlekłej choroby nerek.
Leczenie nerkozastępcze u chorych z cukrzycową chorobą nerek rozpoczyna się wcześniej niż w innych chorobach nerek. Przygotowania do tego leczenia należy rozpocząć, gdy przesączanie kłębuszkowe (GFR) wynosi ok. 30 ml/min, a leczenie zwykle rozpoczyna się, gdy wynosi ono ok. 20 ml/min. Chorzy z cukrzycową chorobą nerek są dobrymi kandydatami do leczenia dializami otrzewnowymi, natomiast często występują u nich trudności z wytworzeniem dostępu naczyniowego do hemodializy (przetoki tętniczo-żylnej) (zobacz dział o leczeniu nerkozastępczym).
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie?
Całkowite wyleczenie w przypadku cukrzycowej choroby nerek nie jest możliwe, jednak w wielu przypadkach można doprowadzić do zahamowania jej postępu, jeżeli opisane wyżej leczenie zostanie wdrożone wcześnie, zaraz po stwierdzeniu mikroalbuminurii, a najlepiej jeszcze wcześniej wraz z rozpoznaniem cukrzycy.
U chorego z białkomoczem lub niewydolnością nerek można uzyskać tylko spowolnienie postępu choroby. W przypadku prawidłowego leczenia roczne tempo zmniejszania się GFR wynosi 1—4 ml/min, natomiast u osób ze źle wyrównanym nadciśnieniem i białkomoczem przekracza nawet 10 ml/min. Główną przyczyną śmierci u chorych z cukrzycową chorobą nerek są choroby układu krążenia (choroba niedokrwienna serca, niewydolność serca lub udar mózgu). Spośród chorych leczonych dializami tylko 25% przeżywa dłużej niż 5 lat, natomiast wyniki transplantacji nerki (lub nerki i trzustki) są tak samo dobre, jak u innych osób bez cukrzycy.
Co trzeba robić po zakończeniu leczenia?
Leczenie trwa do końca życia i wymaga dużego zaangażowania i dyscypliny ze strony chorego. Konieczny jest nadzór specjalistyczny ze strony diabetologa, jak również nefrologa w przypadku wystąpienia objawów nefropatii.
Co robić, aby uniknąć zachorowania?
Przyczyną uszkodzenia nerek, podobnie jak pozostałych powikłań cukrzycy, są zaburzenia metaboliczne związane z cukrzycą, dlatego zapobieganie rozwojowi nefropatii polega na możliwie najlepszym wyrównywaniu tych zaburzeń poprzez intensywne leczenie cukrzycy. Obecna nasza wiedza nie pozwala jeszcze przewidzieć, u kogo ryzyko rozwoju nefropatii jest duże, dlatego każdego chorego na cukrzycę należy traktować jak zagrożonego rozwojem uszkodzenia nerek.
Foto B.Festerkiewicz
Członkowie Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków Oddział Wojewódzki w Kielcach w dniach od 17 do 24 września 2016 roku przebywali na turnusie szkoleniowo-rehabilitacyjnym w miejscowości Polańczyk.
Na szkoleniu tym przebywało 20 osób.
Zadanie to zostało zrealizowane dzięki dofinansowaniu Urzędu Miasta w Kielcach.
Osoby przebywające w Polańczyku swój czas spędzali na basenie, spacerach i chodzeniu po górach. Pogoda dopisała.
Została zorganizowana również wycieczka po górach bieszczadzkich i okolicach Polańczyka.
W dniu 03 września 2016r. odbyło się spotkanie edukacyjne członków PSD O/W Kielce.
Wykład na temat insulinoterapii w leczeniu cukrzycy typu II poprowadziła p. Doktor Grażyna Majcher – Witczak.
Insulinoterapia wciąż pozostaje niezbędnym elementem leczenia pacjentów chorych na cukrzycę typu 2, pomimo dynamicznego rozwoju wiedzy dotyczącej etiopatogenezy choroby oraz wprowadzania nowych grup leków. Od wielu lat wśród diabetologów trwają dyskusje na temat, jak wcześnie włączyć leczenie insuliną do terapii cukrzycy typu 2. Zdania ekspertów są podzielone. W dalszej części pracy przedstawione zostaną argumenty za wczesnym włączaniem insuliny oraz potencjalne zagrożenia i konsekwencje związane z tym rodzajem terapii.
Dotychczasowe doświadczenia kliniczne i badania naukowe sugerują potencjalną możliwość zastosowania terapii insuliną zarówno na etapie nieskuteczności leków doustnych, jak i w momencie rozpoznania cukrzycy typu 2 czy nawet w stanie przedcukrzycowym, w którym występuje nieprawidłowa glikemia na czczo i/lub nieprawidłowa tolerancja glukozy.
Czy insulinoterapia może być skuteczniejsza od leków doustnych w terapii cukrzycy typu 2?
Potencjalne korzyści wypływające ze skutecznego leczenia hiperglikemii mogą wynikać nie tylko z redukcji glukotoksyczności, ale także z bezpośredniego wpływu insuliny.
W kontekście powikłań sercowo-naczyniowych szczególnie istotne wydaje się działanie insuliny na zwiększenie wychwytu glukozy przez miokardium, wpływ na poprawę mikrokrążenia, działanie przeciwzakrzepowe, przeciwzapalne oraz na hamowanie lipolizy, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia stężenia wolnych kwasów tłuszczowych [1]. Istnieje szereg dowodów, że może to mieć istotne znaczenie w leczeniu pacjentów z podwyższonym ryzykiem sercowo-naczyniowym. Wykazano bowiem w trakcie 7-letniej obserwacji ponad 3 tysięcy pacjentów z angiograficznie potwierdzoną choroba wieńcową , że wysoki poziom wolnych kwasów tłuszczowych na czczo jest niezależnym czynnikiem ryzyka nagłej śmierci. We wcześniejszych badaniach obserwowano także, że poziom wolnych kwasów tłuszczowych koreluje z wyższą śmiertelnością u pacjentów po zawale mięśnia sercowego bez zdiagnozowanej uprzednio cukrzycy typu 2.
W sztandarowym badaniu UKPDS poświęconym chorym na cukrzycę typu 2, w czasie 30-letniej obserwacji w grupie stosującej insulinoterapię i/lub pochodne sulfonylomocznika obserwowano istotne statystycznie zmniejszenie ryzyka wystąpienia badanych punktów końcowych (w tym śmiertelności o 13%). Z drugiej jednak strony wykazano, że terapia metforminą wiązała się w tym samym okresie z redukcją śmiertelności o ok. 27%. Bez wątpienia insulinoterapia jest u większości pacjentów chorych na cukrzycę typu 2 najskuteczniejszą metodą obniżania glikemii i uzyskiwania prawidłowego wyrównania metabolicznego. Dzięki niej odnosi się największą skuteczność w obniżaniu HbA1c. Jest to o tyle istotne, że (jak potwierdziło m.in. badanie UKPDS) istnieje tzw. „pamięć metaboliczna” wpływająca na ryzyko sercowo-naczyniowe, a więc skuteczna terapia hiperglikemii od początku diagnozy zmniejsza ryzyko chorób sercowo-naczyniowych.
Wczesne włączanie insulinoterapii może wpływać „ochronnie” na przeżywalność komórek β wysp trzustkowych. Inne terapie stymulują komórki β do „zwiększonej” pracy (zwiększonej sekrecji insuliny) i zwiększają ryzyko „przemęczenia” (apoptozy) komórek produkujących endogenną insulinę, zwłaszcza na początku choroby, gdy występuje znaczna glukotoksyczność, a komórki β „pracują na wysokich obrotach”.
Przeciwnicy wczesnego włączania insuliny do leczenia cukrzycy typu 2 podkreślają, że terapia ta może mieć pewne ograniczenia. Przede wszystkim u znacznej części chorych wiąże się ze zwiększonym ryzykiem hipoglikemii, nadmiernym przyrostem masy ciała, wpływa na zmniejszenie komfortu życia pacjenta i zwiększa „zaangażowanie” systemu ochrony zdrowia (częstsze wizyty, intensyfikacja kontroli glikemii, wyższe koszty).
Wiadomo również, że hiperinsulinemia wiąże się ze zwiększonym ryzykiem progresji miażdżycy i zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów. Jakkolwiek w chwili obecnej nie ma przekonujących dowodów na takie działanie egzogennie podawanej insuliny w dawkach stosowanych do prawidłowego wyrównania metabolicznego, to może stanowić argument w dyskusji przytaczany przez przeciwników wczesnej insulinizacji.
Czy terapia insuliną zawsze musi wiązać się ze zwiększonym ryzykiem hipoglikemii oraz przyrostem masy ciała?
Dzięki przeprowadzonym w ostatnich latach badaniom klinicznym z randomizacją porównującym skuteczność i bezpieczeństwo różnych metod podawania insuliny wiemy, że wpływ insulinoterapii na ryzyko hipoglikemii czy przyrostu masy ciała zależy od algorytmu terapii. W badaniu APOLLO pacjenci z ponad 9-letnim wywiadem cukrzycy typu 2, u których leczenie lekami doustnymi okazało się nieskuteczne, po otrzymaniu jednej dawki insuliny bazalnej (glarginy) uzyskiwali taką samą poprawę wyrównania metabolicznego jak chorzy stosujący insuliny prandialne 3 razy na dobę. Ryzyko hipoglikemii w grupie leczonej glarginą było 5-krotnie niższe. Podobnie w badaniu 4-T (Treating to Target in Type 2 Diabetes Study) ryzyko hipoglikemii i przyrostu masy ciała było zminimalizowane w grupie chorych otrzymujących insulinę bazalną (detemir) w porównaniu z pacjentami leczonymi intensywną insulinoterapią i w mniejszym stopniu w porównaniu z osobami, u których stosowano mieszanki insulinowe.
Jak zmniejszyć wpływ insulinoterapii na przyrost masy ciała?
Jak wykazały badania prof. Yki-Jarvienen, przyrost masy ciała po włączeniu insulinoterapii koreluje z poziomem HbA1c oraz z wielkością glikozurii, a więc z „bezwysiłkową” utratą kalorii. Skuteczne leczenie insuliną poprawia poziom glikemii i niweluje glukozurię „oszczędzając” nadmiernie zjadane kalorie. Wykazano przy tym, że przyrost masy ciała może być nieistotny (<1 kg), gdy insulinoterapia jest włączana wcześnie – już przy HbA1c w granicach 7,5–8%.
Innym sposobem na wykorzystanie skutecznego działania insulinoterapii bez zwiększonego ryzyka przyrostu masy ciała może być połączenie insuliny z terapią analogami GLP-1. W Polsce tego typu terapia skojarzona nie jest jeszcze oficjalnie zarejestrowana. Niemniej jednak duże badania kliniczne z randomizacją (m.in. DURATION-3) wykazują że łączne stosowanie analogu GLP-1 (eksenatyd LAR) i insuliny bazalnej (glargina) wykazuje efekt addycyjny na redukcję HbA1c i nie powoduje przyrostu masy ciała.
Foto B. Festierkiewicz
W dniu 22 maja 2016r. w Parku Miejskim w Kielcach odbył się Festyn Rodzinny , w ramach XIV Świętokrzyskich Dni Profilaktyki .Zaprezentowane zostały świetlice środowiskowe, kluby młodzieżowe oraz stowarzyszenia z terenu Kielc. Tegoroczna edycja Świętokrzyskich Dni Profilaktyki poświęcona została tematowi „Rodzina Twój przyjazny świat”. W ramach tego przedsięwzięcia prowadzone były różnorodne działania, m.in.: warsztaty dla młodzieży, nauczycieli i pedagogów, festyny rodzinne, konkursy sportowe i artystyczne oraz akcje profilaktyczno - edukacyjne.
Stowarzyszenie Diabetyków również wzieło udział, wystawiony został stolik, na którym znajdowały się różnorodne broszury i informacje na temat cukrzycy i profilaktyki. Dokonywaliśmy pomiaru cukru we krwi, przebadaliśmy 58 osób.
Wystawa ta budziła zainteresowanie ludzi w różnym wieku, wiemy że społeczeństwo a zwłaszcza ludzie młodzi niewiele wiedzą na temat cukrzycy, jej leczenia a szczególnie jej powikłań.
W przyszłości będziemy organizować tego typu akcje przy okazji imprez organizowanych w Kielcach i miejscach tam, gdzie są nasze koła.
tekst foto K.Staniszewska
www.mojacukrzyca.org/
diabetyk.org.pl/nowosc/festyn-rodzinny-w-kielcach-pl.html
W dniu 07 maja b.r. na Rynku w Kielcach odbył się bardzo potrzebny, co należy wnosić po liczbie uczestników, piknik „Wyprzedzić cukrzycę” zorganizowany przez specjalistę, diabetologa doktor Grażynę Majcher Witczak. Można było nie tylko wykonać sobie badania, sprawdzić jaką mamy masę ciała przez zespół trenera i dietetyka Olgi Chaińskiej, ale też posłuchać konkretnych rad fachowców, między innymi profesor Doroty Zozulińskiej-Ziółkiewicz, wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego.
Cukrzyca zbiera coraz większe żniwo, dlatego, że nie dbamy odpowiednio o swoje zdrowie - ostrzegała pani profesor, która sama przyjechała na rowerze. - Mamy za mało ruchu, jemy za tłusto, za słodko, za mało śpimy, nie badamy się i ciągle jesteśmy zdenerwowani.
W czasie pikniku dla wszystkich chętnych zorganizowano trzykilometrowy bieg, aby uświadomić społeczeństwu jak ważny jest ruch i dbanie o wagę i dietę - Na co dzień w natłoku zajęć zapominamy o ruchu i diecie i na skutki nie trzeba długo czekać. A gdy ma się cukrzycę wysiada i wzrok, i układ krążenia. Doktor Grażyna Majcher - Witczak uczulała przybyłych, że cukrzycę we wstępnej fazie można leczyć dietą bez stosowania leków. - Aby to było możliwe, należy nauczyć się tak komponować posiłki, żeby zawierały wszystkie niezbędne substancje odżywcze i dostarczały odpowiednią ilość energii. Warto pamiętać o jedzeniu kilka razy dziennie warzyw i owoców, spożywaniu pełnoziarnistego chleba, ograniczeniu tłuszczów, cukru i alkoholu. Nie można się przejadać i trzeba dbać o prawidłową wagę.
Nasi członkowie również ten dzień spędzili na kieleckim rynku, skorzystali z badań.
Stowarzyszenie nasze zamierza brać czynny udział w imprezach organizowanych dla mieszkańcw Kielc i nie tylko.
Będziemy informować społeczeństwo jak ważne są badania, jak ważne jest wczesne wykrycie cukrzycy i prawidłowe leczenie."
foto B.Festerkiewicz
W dniu 02 04 2016 r. odbyło się spotkanie edukacyjno – organizacyjne.
Gościem zaproszonym na nasze spotkanie był Pan doktor Piotr Lichota.
Temat dzisiejszego wykładu to zagadnienia związane z laryngologią. Wpływ nie leczonej prawidłowo cukrzycy ma również skutki uboczne w postaci zaburzeń słuchu, problemy z krtanią i dusznością.
Doktor Piotr Lichota poruszył bardzo ważne zagadnienie, a mianowicie co znaczy nie leczona cukrzyca.
Główną przyczyną ostrych powikłań cukrzycy przebiegających z hiperglikemią są dodatkowe zakażenia ( zapalenie płuc, gruźlica, zmiany ropne skóry i narządów wewnętrznych, zakażenia stomatologiczne, laryngologiczne i wiele innych ). Inne przyczyny prowadzące do dekompensacji cukrzycy to nadużycie alkoholu, urazy, odstawienie leków przez chorego bądź zastosowanie zbyt małej dawki leków, zawał serca czy stres emocjonalny. Wszystkie powyższe stany prowadzą do niedoboru insuliny, wzrostu poziomu cukru w surowicy krwi i postępujących ogólnoustrojowych zaburzeń metabolicznych z towarzyszącym odwodnieniem organizmu i narastającym stężeniem we krwi kwaśnych produktów przemiany materii ( rozwój kwasicy i śpiączki metabolicznej ). Zaburzenia te są bezpośrednim zagrożeniem życia i nie leczone w porę mogą prowadzić do śmierci chorego. Najczęstszymi początkowymi objawami narastających zaburzeń metabolicznych są : gwałtowne chudnięcie, silne pragnienie, wielomocz, osłabienie, nudności i wymioty prowadzące do rozwoju śpiączki. Wyróżniamy następujące rodzaje kwasic cukrzycowych: 1. Kwasica ketonowa - występuje najczęściej, dotyczy zwykle pacjentów chorujących na cukrzycę typu 1. Główną przyczyną jest niedobór insuliny i w praktyce zwykle jest to zwykle związane z zaprzestaniem podawania insuliny ( celowym lub przez pomyłkę ), insulinoopornością rozwijającą się w przebiegu infekcji lub u osób z nierozpoznaną do tej pory cukrzycą typu 1. Klinicznie kwasica ketonowa rozwija się w ciągu godzin lub dni. Prawie wszystkim przypadkom można zapobiec, dlatego też każdy chory powinien być wyszkolony w kierunku szybkiego rozpoznania początkowych stadiów kwasicy ketonowej (badanie poziomu cukru we krwi na glukometrze oraz badanie moczu na obecność acetonu). Śmiertelność wynosi około 10% i rokowanie znacznie się pogarsza w razie późnego rozpoczęcia leczenia. 2. Kwasica hiperosmotyczna - występuje stosunkowo rzadko, dotyczy zwykle starszych pacjentów chorujących na cukrzycę typu 2. Dominującym objawem jest skrajne odwodnienie oraz postępujące zaburzenia świadomości. We krwi chorych stwierdza się bardzo wysokie poziomy cukru bez rozwoju kwasicy ketonowej. Rokowanie jest bardo poważne, śmiertelność wynosi około 40%.
Po zakończeniu wykładu Pan doktor odpowiadał na zadawane z sali pytania. Wszyscy członkowie naszego stowarzyszenia byli bardzo zadowoleni. Następnym punktem naszego spotkania była informacja, że majowe spotkanie odbędzie się na Rynku w Kielcach dnia 07.05.2016r., o godzinie 10.00. Piknik „Wyprzedzić cukrzycę”, które zorganizowało Polskie Towarzystwo Diabetologiczne. Zebrani zostali poinformowani, że otrzymaliśmy środki z Urzędu Miasta Kielce na dofinansowanie turnusu rehabilitacyjno-szkoleniowego w Polańczyku. Zainteresowani zostali poproszeni o zapisywanie się na w/w wyjazd. Na zakończenie spotkania wydaliśmy dla naszych członków majonezy i wody, które otrzymaliśmy z banku żywności. tekst Mirosław Kobiec |
foto B.Festerkiewicz
1 % Dla Diabetyków
Przekaż 1 % podatku na nasze stowarzyszenie abyśmy mogli wspierać naszych członków, choć mamy słodkie życie czasami jest nam gorzko.
KRS 0000011478
Cel szczegółowy 1%
Polskie Stowarzyszenie Diabetyków Oddział Kielce
Prosimy o wyrażenie zgody na przetwarzanie danych to nam ułatwi
Jesteśmy wdzięczni za Waszą Szczodrość
W dniu 05 03 2016 r. odbyło się spotkanie edukacyjno – organizacyjne. Gościem zaproszonym na nasze spotkanie była Pani doktor Zdzisława Gorażd Śliwa – okulista. Pani doktor omówiła problem wysokiego poziomu cukru w organizmie i jego wpływ na wzrok. Slajdy które pokazała pani doktor zebranym, przedstawiały zmiany pola widzenia nie leczonej prawidłowo cukrzycy, które mogą doprowadzić do ślepoty.
Dzisiejszy wykład był ciekawy, pokazał jak ważne jest prawidłowe leczenie cukrzycy, która sama w sobie nie jest groźna, ale nie leczona może doprowadzić do wielu powikłań a nawet do śmierci.
Następnie Prezes Jerzy Wojtasik, przekazał wszystkim członkom PSD o/Kielce informację, że dnia 7 maja 2016r., nie będzie spotkania na ul. Artwińskiego tylko spotykamy się na rynku w Kielcach. Odbędzie się tam spotkanie, którego organizatorem jest Polskie Towarzystwo Diabetologiczne. Odbędą się tam badania poziomu cukru, cholesterolu, stóp, poziomu tłuszczu w organizmie. Odbędzie się również bieg dla chętnych promujący ruch, jako zdrowy tryb życia.
Członek Zarządu Krystyna Staniszewska poinformowała zebranych o planowanych imprezach na 2016 rok.
Jedną z nich to wyjazd szkoleniowy do Polańczyka, dofinansowanie do tego wyjazdu po złożeniu oferty otrzymaliśmy z Urzędu Miasta Kielce.
Wyjazd będzie w terminie 17 – 24 września 2016r. pojedzie 20 osób.
Złożona została oferta do Świętokrzyskiego Urzędu Wojewódzkiego na dofinansowanie wyjazdu integracyjno – szkoleniowego dla członków PSD z całego województwa do Gdańska Sobieszewa.
Do Urzędu Marszałkowskiego złożono ofertę na dofinansowanie pobytu szkoleniowego w Kotlinie Kłodzkiej.
Zaplanowano również pielgrzymkę na Św. Krzyż dla członków PSD z całego województwa.
Następnie v-ce prezes Mirosław Kobiec złożył serdeczne życzenia dla wszystkich pań z okazji zbliżającego się Święta Dnia Kobiet. Na osłodę rozdaliśmy naszym Paniom po tabliczce gorzkiej czekolady.
Członkom Stowarzyszenia rozdano paczki składające się z cukierków i napoi otrzymanych z Kieleckiego Banku Żywności.
Na zakończenie dzisiejszego spotkania zaprosiliśmy wszystkich członków naszego stowarzyszenia na spotkanie kwietniowe, w dniu 02.04.2016r. na które postaramy się załatwić jabłka z Banku Żywności. Lekarzem zaproszonym jest pan doktor Piotr Lichota.
W dniu 06 02 2016 r odbyło się spotkanie edukacyjne rozpoczynające nowy rok naszej działalności prezes Jerzy Wojtasik omówił następujące tematy:
- sprawy organizacyjne na 2016r.
- przekazanie 1% na rzecz naszego
Stowarzyszenia z rozliczenia PIT
- wystąpienie do MOPR, Urzędu Miasta,
Urzędu Wojewódzkiego, oraz Urzędu
Marszałkowskiego na dofinansowanie
zaplanowanych działań na 2016r.
- wykład na temat zdrowego żywienia pani
Martyna Samiczak
- przedstawiciele firmy Rush – poduszki z
Żywności dla obecnych członków na zebraniu.
brazylijskiej.
v-ce Prezes Mirosław Kobiec
foto Krystyna Staniszewska
W dniu 05 grudnia 2015r odbyło się w naszym Stowarzyszeniu spotkanie opłatkowe, na które zaproszonym gościem był ksiądz Marcel Frączek Ojciec Duchowny Wyższego Seminarium Duchownym w Kielcach.Po powitaniu członków Stowarzyszenia przez
Prezesa Jerzego Wojtasika i Mirosława Kobiec oraz Mariusza Gołdyn. Zostały zaprezentowane zdjęcia z obchodów Światowego
spędzony z najbliższymi, to czas, który powinniśmy
Po zakończeniu recytacji zebrani nagrodzili koleżankę brawami.Następnie Prezes ZW Jerzy Wojtasik wraz z V-ce Prezesami ZW Mirosławem Kobieci Mariuszem Gołdyn złożyli życzenia. Ksiądz Marcel zaintonował kolędę „Lulaj że Jezuniu” i cała sala podjęła śpiew.Na zakończenie spotkania członkowie Stowarzyszenia podzielili się opłatkiem. W trakcie łamania się opłatkiem śpiewano kolędy i składano sobie życzenia.
foto B.Festerkiewicz
Wesołych Świąt i Do Siego Roku !!!
foto Bogumił Festerkiewicz